Ik ben Betty Eisma, in 1963 geboren en opgegroeid in Bussum.

Als kind hield ik van dieren, sporten, buiten spelen, lezen en schrijven. Ik kon dromen en fantaseren, en ook heel geconcentreerd werken. Aan de ene kant was ik gevoelig en angstig en aan de andere kant stoer. Ik was bang voor vreemden, maar klom in de hoogste bomen. En hoewel ik heel goed kon leren, was ik altijd onzeker.

Toen ik langzaam mijn weg begon te vinden, werd ons gezin door het noodlot getroffen: mijn broer overleed, ik was negentien en maakte een sprong naar volwassenheid. Deze gebeurtenis en mijn grote innerlijke tegenstellingen hebben vooral de richting bepaald van mijn omscholing en beroepskeuze in de tweede helft van mijn leven.

Eerst werd ik fysiotherapeut en na een korte periode als assistent van een neuroloog-psychiater, werkte ik 18 jaar in dat prachtige vak. Ik deed vooral ervaring op in orthopedie, neurologie en geriatrie.

Om meer psychische diepgang te bereiken, volgde ik in 2003 de Hbo-opleiding tot psychosociaal werker/transpersoonlijk counselor (aan de Academie voor Integrale Menswetenschappen-SPSO in Utrecht).
Dankzij de brede theoretische scholing, diepgaande praktijklessen en therapie in het kader van deze opleiding, maakte ik een grote innerlijke ontwikkeling door: een tweede sprong naar volwassenheid die ik voor geen goud had willen missen.

Dat leidde ertoe dat ik de fysiotherapie achter me liet en besloot het roer helemaal om te gooien: in 2007 startte ik mijn praktijk voor psychosociale therapie .

Hier begeleid ik mensen op hun eigen weg naar inzicht, ontwikkeling en (waar nodig) heel-wording. Het maakt telkens weer indruk op me als mensen hun leed durven doorvoelen en te boven komen, hun kracht en talenten hervinden en de regie over hun leven (her-)nemen.

Inmiddels begeleidde ik mensen met uiteenlopende hulpvragen en werkte ik met echtparen die hun relatie willen verbeteren of op een goede manier willen beëindigen. (Zie Individuele psychosociale therapie en Relatietherapie.)
Met een bevriende collega ontwikkelde en gaf ik trainingen op het gebied van psychologisch inzicht, relatietherapie en eenzaamheid.

De laatste jaren werkte ik daarnaast veel met mensen met dementie, een ziekte die ik van dichtbij heb meegemaakt. Ik werkte zowel in groepsverband voor dagcentrum Zonnehoeve van HilverZorg, als in de thuissituatie via King Arthur Groep. Bij HilverZorg ben ik inmiddels gestopt, bij King Arthur Groep heeft mijn werk zich verplaatst naar het inwerken van collega’s en de coördinatie van thuisbegeleiding van mensen met dementie.
Ook bied ik mijn diensten aan als psychosociaal werker voor mantelzorgers van mensen met dementie, vanuit mijn praktijk, voor een sterk gereduceerd tarief. (Zie Psychosociale begeleiding bij dementie.)

Het kiezen van één werkthema ligt mij niet; ik wil graag mijn ervaring met alle verschillende facetten van de mens integreren in verschillende soorten werk. Maar telkens is er dat éne gemeenschappelijke punt: het wérkelijke contact van mens tot mens!

Net als ieder ander ben ook ik verschillende keren getroffen door het verlies van dierbaren. Ik neem hen mee in mijn hart en prijs me gelukkig dat ik nog altijd van het leven kan genieten en zoveel lieve mensen om me heen heb.